Tom II

Skąd się wzięły skrzaty?

Skrzaty (nie tylko wrocławskie) bardzo często mylone były z krasnoludkami. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ to od nich się wywodzą. Największą różnicą jest jednak usposobienie. Krasnoludki zasadniczo są pomocne i życzliwe ludziom bez względu na ich pochodzenie. Starają się też nie wchodzić im w drogę, od czasu do czasu spełniając jakiś dobry uczynek. Niestety czasami zamiast życzliwego gestu niektóre z nich wybierają psoty. Zazwyczaj są to niewinne żarty, jak posolenie herbaty zamiast posłodzenia miodem, zaproponowanie do jedzenia zupy widelca w miejsce łyżki. Ot, drobne dowcipy. Zdarzało się jednak, że kilka krasnoludków przekroczyło pewną granicę. Posłuchajcie.

Początek

Żniwa zbliżały się wielkimi krokami. Jak co roku w okolicach lipca krasnoludki (i oczywiście skrzaty)  miały sporo pracy przy drobnych uczynkach. Zazwyczaj było to odsiewanie plew od zboża po wymłóceniu czy przegonienie myszy ze spiżarni, a dokładniej – zachęcenie gryzoni do opuszczenia pomieszczenia, tak aby nie stała im się krzywda ze strony ludzi. Innym zadaniem było zachęcanie pszczół do zbierania nektaru z odpowiednich kwiatów. Takich drobnych sprawunków było jeszcze mnóstwo.

Pewnego dnia trzech krasnoludków (nie należących do wrocławskie braci) stwierdziło, że zabawnie będzie usłyszeć, jak koło młyńskie trze kamienie. W tym celu wrzucili parę drobnych otoczaków do worka ze zbożem przeznaczonym na mąkę. Usiedli pod młynem i czekali. Chwilę później do ich uszu dobiegł chrzęst i przerażone krzyki młynarza. Cała trójka miała niezły ubaw, jednak reszta krasnoludków była mocno poirytowana, ale i zaniepokojona.

Co wydarzyło się później?

Sytuacja powtórzyła się kilkukrotnie. Psoty przybierały na sile i nikt nie był w stanie przemówić nicponiom do rozsądku. Pewnego wieczoru, kiedy krasnoludki powoli wracały do domostw, usłyszały dziwny skrzek. Coś jakby zniekształcony śmiech. Następnego dnia młynarz odkrył, że w kilku workach zamiast ziarna były tylko drobne kamyczki.

Trójki psotników już nigdy nie widziano. Od czasu do czasu wieczorami słyszano tylko ochrypłe „hi, hi, ha, ha”. Krasnoludek zwany Ideowcem stwierdził wówczas, że to przez wredne wygłupy troje ich kompanów zmieniło się w psotników, ponoć nazwanych skrzatami właśnie od tego skrzekliwego śmiechu.

W kronice krasnali zapisano później: „Uwaga na skrzaty zwyczajne oraz mroczne, które są dużo groźniejsze. Poniżej lista ich występków”. A jak psociły wrocławskie skrzaty? O tym więcej w Tomie II.